Thuishaven van de Nederlandse Marine

Dinsdag 28 februari 2012  Op naar het Noorden.

Cees met "Peltor knobbels"

Na het middagmaaltijd is het zuigen op het Middeldiep voltooid 

en zet de Eemshorn met een vol beun koers naar het Noorden. We gaan onze lading schelpen in Den Helder lossen. De passage van de Eurogeul verloopt vlekkeloos. De Eemshorn hoeft geen enkele keer uit te wijken voor schepen die vanaf "de rivier" (welke zich aan onze stuurboordzijde bevindt) komen.

Het snelvarende kustwachtschip Zeearend (zusterschip van de Visarend, die we bij Harlingen eerder tegenkwamen) passeert ons. Beiden schepen zijn gebouwd door Damen Shipyards, dus compleet met Damen-blauwe vinylbekleding van de banken.

Patrouilleschepen voeren vaak geen AIS. De scheepsnaam wordt niet geprojecteerd op de radar. Op die manier kunnen ze ongestoord hun patrouilletaken uitvoeren.

's Middags poetst Simon de stuurhut.

 Ook de console wordt afgestoft

De voormast - die niet op correcte wijze is ingekort, de ra en de navigatielichten staan namelijk scheef - wordt doorgeslepen. Wordt vervolgd ....

Het begint steeds mistiger te worden. Ik wijk 35° uit naar stuurboord voor een van stuurboord inkomende Katwijker viskotter. Onze CPA (Closest Point of Approach) is minimaal 8 kabels maar ik zie het schip niet.

's Avonds staan er frites en kroketten op het menu. Die gaan er altijd wel in.

Om middernacht leggen we aan in de binnenstad van Den Helder. Om daar te komen is het kruip door sluip door. 's Nachts wordt niet gelost.

Woensdag 29 februari 2012  Schrikkeldag

We kunnen vannacht in stilte slapen want de motoren zijn gestopt. Nu blijkt dat mijn hutgenoot Peter een beetje snurkt (niet zo veel als ik). Eerder hoorde ik dat niet opdat de motoren hem overstemden.Het blijft een genot om en 's nachts en zonder motorlawaai te slapen.

Omdat we in de marinestad Den Helder liggen eten we vandaag hetzelfde als bij Koninklijke Nederlandse Marine op woensdags, namelijk "blauwe hap"; in dit geval Nasi.

Wanneer we weer uitlopen varen we langs het kustwachtschip Ievoli Black (onmogelijke naam, overigens).

De Ievoli Black heeft onlangs nog de gestrande Aztec Maiden vlotgetrokken.

 Dit schip is de opvolger van de onfortuinlijke Waker 

(mooie klassiek Smit Tak zeesleper) die na een machinekamerbrand gerecycled (eufemisme voor slopen) werd.

http://www.wadscan.eu/Waker-Brand-Machinek.html

Als ik het havenbekken inkijk word ik (en met mij ongetwijfeld Michiel de R. uit V.) niet echt vrolijk. De Klisjeemannetjes zouden - in andere context - zeggen: "Wat weinig joh!"  

De Nederlandse Marine in de mist (letterlijk en figuurlijk).

Verkeerscentrale Den Helder (VHF kanaal 62) meldt herhaaldelijk;

"Alle schepen, alle schepen, alle schepen, de haven van Den Helder is gestremd wegens het binnenlopen van marineschepen."

Vanmiddag zuigen we tussen Den Helder en Texel. Er komen niet veel schelpen boven water, dus vaart de Eemshoorn door naar haar oude "stek", Stortemelk ten Noorden Vlieland.

Onderweg loopt de van bakboord inkomende (dus de Eemshorn mag koers en vaart houden) zandzuiger Crestway op 7 kabels achter ons hek langs.

 

Door de masten het dek niet meer zien...

Maandag, 27 februari 2012

Anderhalve week geleden had de Eemshorn een probleempje met haar strijkbare voormast. De voormast wou niet zakken. Schipper Klaas had tijdens een dubbele rondtorn 720 vlak voor de Zeelandbrug het probleem gauw verholpen.
Om onder de Zeelandbrug te varen moet de Eemshorn haar masten strijken.


Hoe gaat aan boord van de Eemshorn zo'n passage onder de Zeelandbrug er aan toe?

Op 1 mijl afstand de Hydrogroepen starten.
 
Op 7 kabels radar (in de achtermast) op standby schakelen en de schakelaars:
"mast voor   "mast achter
 op neer"        op neer"

 vasthouden tot de masten voldoende zijn gestreken.

Op 4 kabels de automatische zeepiloot met het rode knopje linksonder op standby schakelen.

De grote schakelaar met kracht (Die bedien je echt niet per ongeluk!) van zeepiloot naar rivier piloot schakelen. 

Naar en onder de Zeelandbrug sturen met de tiller (helmstokje) van de rivier piloot. 

Daarbij moet je letten op de bochtaanwijzer (of rate of turn indicator) (L) en de roerstandaanwijzer (R).

Na passage van de Zeelandbrug eerst met de rivier piloot de bocht inzetten. De Zeelandbrug ligt in een bocht van de Oosterschelde!

Daarna overschakelen op de automatische zeepiloot met de grote zwaar gaande schakelaar en het rode knopje op de automatische zeepiloot.

De schakelaars:

"mast voor   "mast achter

 op neer"        op neer"
vasthouden tot de masten weer staan.


En als laatste de onmisbare radar op TX weer inschakelen.

Oh ja, de hydrogroepen nog uitschakelen.



Afgelopen week is de voormast van het schip gehesen een aan land met drie meter ingekort. De kortere mast zou makkelijker te strijken moeten zijn.
Als je naar de kop van het schip kijkt is het nu tijdelijk wel een beetje kaal.

Appeltaart

Maandag, 27 februari 2012

Ik had aan boord (en overigens niet alleen daar) een beetje opgeschept dat ik goed appeltaart kan bakken. Schipper Klaas had vorige week als de benodigdheden, waaronder een elektrische mixer, Kaiser springvorm, goudreinetten en amandelspijs aan boord laten brengen. Helaas moest ik wegens griep verstek laten gaan.
Vandaag was het dan zo ver. Ik had wacht tot 07:45 uur en tolde mijn kooi in. Om 12:00 uur ben ik opgestaan, ontsmet en heb ontbeten met boerenkoolstamppot met een gehaktbal.
Na  de afwas heb ik een aanvang gemaakt met het bereiden van de appeltaart. Bij gebreke van een weegschaal heb ik de hoeveelheid basterdsuiker maar geschat.
Het was mijn primeur om ook amandelspijs te verwerken in appeltaart.
De oven aan boord is zo'n moderne met niet-hufterproof bediening. Het duurde even voordat ik door had hoe die werkte.
Langzamerhand hing rond de kombuis een zoete baklucht.
Na 70 minuten in de circulatieoven op 165° heb ik de oven geopend..

Met het optische resulaat was ik dik tevreden.

Maar hoe zou die smaken?
Als ik heel kritisch zou zijn, hetgeen ik ook ben; de appeltaart heeft M & W niveau.
M & W staat voor Mirjam & Wytze. Ik bak graag samen met mijn lief Mirjam appeltaarten. Gezellig samen in de keuken werken aan een eigen appeltaart. Mirjam kan ook uitstekend appeltaart bakken.

Het zal me niet verbazen als ik de komende weken opnieuw appeltaart mag/moet bakken.


Simon en Cees hebben mij geassisteerd bij de navigatie op de Oosterschelde.

Trains, busses and cars

Zondag, 26 februari 2012

Na een weekje te hebben uitgeziekt ben ik zondagavond met goede moed om 19:15 uur vertrokken vanaf station Kerkrade Centrum. 
Iedereen kent waarschijnlijk de filmcomedy "Planes, trains and automobiles" met Steve Martin en wijlen John Candy. Jammer dat laatstgenoemde niet meer onder ons is. 
Vanavond was een beetje net als in de film.
Moderne stoptrein van Veolia naar Heerlen, in Heerlen cross platform overstappen op de Intercity richting Amsterdam, in Eindhoven cross platform overstappen richting Tilburg, in Tilburg (wegens geplande werkzaamheden aan het spoor, dus geen geld terug bij vertraging) overstappen op de bus naar Breda. Op station Breda 20 minuten wachten op de Intercity naar Roosendaal. Gepland was nog een overstap op station Roosendaal op de sprinter richting Vlissingen.
Inmiddels heb ik even een SMS-je gezonden aan machinist Lesley met de vraag of hij me op station Kruiningen-Yerseke komt ophalen. Zijn SMS-antwoord omvatte drie letters: "OKE".
Dat laatste stuk liep een beetje anders. Vlak voordat de trein het station van Roosendaal binnenliep werd omgeroepen dat wegens een aanrijding er geen spoorverkeer mogelijk was tussen Roosendaal en Bergen op Zoom.
De stationshal loopt langzaam vol met reizigers die richting Zeeland willen verder reizen.
Pas na één uur komt de eerste bus voorrijden. NS heeft een laatste stoptrein richting Vlissingen geregeld. Het is dus even wachten op de laatste gestrande passagiers voordat die trein vertrekt vanaf station Bergen op Zoom.
Eindelijk aangekomen in Yerseke om 00:20 uur.  Veel meer dan één uur vertraging dus geld terug vragen! Lesley haalt me op en brengt me naar de Eemshorn. De Eemshorn is min of meer drooggevallen en helt over naar bakboord.
Snel mijn wasgoed uitpakken en opbergen en mijn kooi opmaken.
Voordat ik erg in heb is het al 02:15 uur. Schipper Klaas en Peter komen met voorraden, schoon wasgoed. Schipper Klaas heeft zijn twee zonen; Simon en Cees meegenomen. Ze hebben krokusvakantie en varen een weekje mee met hun Papa.
Ze nemen intrek in de stuurboordhut op het bovendek.

 Cees

Simon

ZIEK

Maandag morgen bleek onze stuurman; Wytze B nog niet aan boord aanwezig te zijn, na controle van de boord gsm bleek dat desbetreffende zich via een sms bericht had ziek gemeld.

Om het gemis van onze blog auteur op te vullen zal ik zelf deze week de anekdotes verhalen.
We zijn omstreeks 03uur uitgevaren uit Yerseke en konden omstreeks 05:30 beginnen met zuig werkzaamheden nabij de Steenbank.

Tijdens de koffie hebben we onze stuur gebeld om te informeren naar zijn welstand en  om verdere invulling vorm te geven, Wytze melde dat hij behoorlijk beroerd was en de komende dagen nog niet in staat zou zijn om zijn plek weer in te nemen. Besloten is dat hij deze week zou benutten om weer op krachten te komen (carnaval / Heerlen / kater?).
Toen beseften wij dat het appeltaart bak-gala van Wytze dus niet door ging en zou moeten worden uitgesteld tot nader order.

Hierop volgend hebben we onze oude stuurman Gerrit R gebeld met de vraag of hij evt. beschikbaar was, waarop hij reageerde met de uitroep: maar natuurlijk, fan-tastisch.....

Toen we die avond tegen de klok van 9 te Yerseke arriveerden stond Gerrit, R al aan de kade op ons te wachten, maar tengevolge van de lage waterstand ( laagwater) kon het schip niet geheel tegen de wal komen en bleef op de bodem geparkeerd zitten en zodoende moest Gerrit met behulp van de kraanmachinist (in het kraan bakje) aan boord worden gehesen.

Dit weerzien werd met koffie en gebak* onder veel gebabbel en schouder geklop gevierd.
Na een uur te hebben gewacht was de waterstand dusdanig gestegen dat kon worden afgemeerd en met het lossen van de lading schelpen kon worden gestart.

 De gebroeders Willem & Simon Kramer

Lesly the Motorist

 * Met dank aan mijn dochter Harriëtte die een heerlijke taart gebakken voor vader en bemanning.

Zeven verwisselen

Donderdag, 16 februari 2011

De schelpen die we zuigen op het Middeldiep zijn groter dan die we zuigen op Stortemelk.

We moeten daarom zeven in de trommel voor het stuurhuis vervangen.

Bewapend met steek-/ringsleutels 24 en een dop van gelijke maat op een accuschroefmachine vallen we aan. We klaren het klusje in één uur.

Nog één keer warm

Vrijdag 17 februari 2012  Nog één keer warm.


We zijn precies om middernacht weer van wal gestoken. Kraanmachinist Rinie had het beun in minder dan 2 uur geleegd.


Nog één keer warm. 


Vissers van Urk werken van maandagmorgen 00:00 tot vrijdagmiddag/avond. De werkdagen worden afgeteld met de warme middagmaaltijden; dus nog vijf keer warm, vier keer, drie keer, twee keer etc. Vandaag stond er Chez Simon bruine bonensoep op het menu. Lekkere stevige winterkost, die er mede voor zorgt dat we op de terugreis naar Yerseke voor de wind varen. Paradoxaal voelt het vandaag een beetje aan als "zomer".  In het stuurhuis kun je comfortabel in je t-shirt zitten.


Het zuigen gaat voorspoedig zodat we na het middagmaal de terugreis aanvaarden.


Aan boord van altijd wat te doen. De nieuwe toegangsdeur tot de machinekamer is geschilderd; van buiten grijs en van binnen wit. 

Ziet er strak uit?

De zuiginstallatie heeft de doorlopende aandacht (en liefde) van Lesley nodig. 

De transportband wordt van schelpenresidue ontdaan.

Vanavond met de trein weer terug naar mijn lief. Werken is fijn maar thuis zijn is zelfs nog fijner. 

Valentijn

Maandag 13 februari 2012   Olga Lowina

In het donker ben ik op het bakboord gangboord tegen een bolder aangelopen. Ik kon zo meedoen aan de Olga Lowina Jodelwedstrijd. 

Nadat we het beun hebben volgezogen met schelpen heeft de Eemshorn koers gezet naar Yerseke. 

Voorschrift 18 B iii juncto VS 26 B i van de Bepalingen ter Voorkoming van Aanvaringen op zee

De zeeën kwamen dwars in en het schip slingerde nogal. De meeste wasmachine's zijn bij zeegang niet te gebruiken en in de douche stapelt de was op.

Dinsdag 14 februari 2012   Valentijnsdag

Mijn schat had een lief kaartje in mijn plunjebaal verstopt. Zondagavond had ik de rode enveloppe al gezien, maar pas vanmorgen heb ik de enveloppe opengemaakt. Het begon "....... en eindigde ......".

Er drijven nog wat ijsschotsen in Yerseke. 

De auto is van boord gehesen en onmiddellijk is het schip bezet door een legertje van monteurs. De Eemshorn is aangesloten op walstroom; niet alleen de hoofdmotoren zijn gestopt, maar ook de generatormotor is gestopt. Meditatie is weer mogelijk.

De manager kwam aan boord met ... biefstuk; "belofte maakt schuld" zei hij.

's Avonds is de mess herdoopt in "Chez Simon".  Simon heeft de biefstukken gebakken voor avondmaaltijd. We hebben het ons later smaken.

We hadden de luxe om 's nachts en in stilte te slapen. Normaliter slaap ik aan boord van de Eemshorn met oordopjes, maar dat was een keer niet nodig. Zalig!

Woensdag 15 februari 2012   Niemand vermoedt het maar Peter doet het!

De werkzaamheden zijn vandaag voortgezet en tegen de avond beëindigd. Peter heeft de nieuwe toegangsdeur tot de machinekamer en stukken van de bak geschilderd. Schipper Klaas, machinist Lesley en onze vaste kraanmachinist in Yerseke, Rinie, hebben lekkende pakkingen van de zuigbuis vervangen.

De wasmachine en de droger hebben overuren gemaakt. We zijn weer helemaal bij met de was.

We hadden in het verleden wat problemen met de hydrauliek die de voormast strijkt. Als we de voormast niet een stukje laten zakken kan de Eemshorn niet onder de Zeelandbrug. Vlak voor de Zeelandbrug 

bleek dat de voormast niet zakte. We kunnen er niet (tenminste niet, zonder schade op te lopen) onderdoor. Schipper Klaas heeft onmiddelijk een rondtorn gemaakt en ondertussen de console van de bedieningschakelaar opengeschroefd. Al snel bleek dat een kabelschoentje van de bedieningsschakelaar was gebroken. Na een opvolgende tweede rondtorn was het euvel verholpen. De Eemshorn heeft zonder schade de Zeelandbrug kunnen passeren.

Omdat er op het Middeldiep te veel deining staat om te kunnen zuigen, heeft de Eemshorn buiten de Roompotsluis aangemeerd. De verwachting is dat er morgen minder zeegang staat.

Tijdens het aanmeren ben ik uitgegleden op de bak en weer eens op een bolder gevallen met alweer hetzelfde scheenbeen: "Olga Lowina here I come!"

Dooi

Wegens de censuur ben ik tijdelijk uitgeweken naar dit weblog

Zondag, 12 februari 2012

Als ik om 22:25 uur op station Harlingen uit de trein stap, zie ik nog net de achterlichten van bus 71 verdwijnen. Te vroeg weggereden.  Ik besluit Peter te bellen in de hoop dat hij met de auto naar de boot is gekomen. Deze hoop is niet tevergeefs. Al wachtende valt het me op dat het niet meer vriest in Friesland.

De afgelopen dagen zijn veel werkzaamheden aan boord de Eemshorn uitgevoerd. Lesley en Peter zijn aan boord gebleven en hebben de werkzaamheden begeleidt.

Zo is er aan bakboordzijde een toegangsdeur tot het paleis van Lesley (de machinekamer) geplaatst.

Het is de bedoeling dat deze nieuwe deur wordt gebruikt en niet meer de deur in de accomodatie. Als je laatstgemelde deur opent zitten de rustende bemanningsleden rechtop in hun kooien.

De Volvo Penta hoofdmotoren en de Caterpillar generatormotor hebben een servicebeurt gekregen.

Er is een opstapje gecreëerd aan bakboordzijde en op het bootdek is een auto gehesen.

Na het weekgebed varen we uit. De Eemshorn komt beter dan ik had verwacht van de kade.

Vele kotters (ook grotendeels bemand met Urkers) lopen uit. Er liggen nog wel overal ijsschotsen maar de schepen hebben weinig moeite daarmee. Geen Elfstedentocht in 2012.

Vandaag zuigen we - voorlopig voor het laatst - op Stortemelk om daarna terug te varen naar Yerseke.

Voor de komende dagen is veel wind verwacht. Bij golfhoogten > 2 meter, heeft de Eemshorn problemen om de schelpen op te zuigen. We zien wel of de Eemshorn kan uitvaren.