Om 00:15 uur is de Eemshorn klaar met zuigen. Eergisteren profiteerde we nog van het tij, nu hebben we het tegen. De vaart loopt terug tot minimaal 5,8 mijl over de grond.
De laatste viskotters lopen de Eemshorn op. Op de radar zie je de echo niet als een rondje, maar als een V. Ze hebben te veel vermogen en veroorzaken een grote boeggolf, die je ook op de radar ziet. Eigenlijk een beetje zonde van de brandstof. Viskotters zijn korte schepen en hebben een relatief lage rompsnelheid. Harder dan de rompsnelheid kunnen ze niet. Je kunt wel meer vermogen gebruiken, maar die extra kracht en overeenkomstig brandstofverbruik wordt omgezet in een grote boeggolf. De leraar Maritieme Radio Communicatie van het Maritiem Instituut De Ruyter, Olaf Mes, heeft toch gelijk; "Vissers kennen maar een stand van de scheepstelegraaf en dat is uiterste kracht vooruit."
Een van de viskotters heeft zo'n haast dat ze nog steeds in de mast groen boven wit voeren Voorschrift 18 A iii, juncto voorschrift 26 B van de Bepalingen ter Voorkoming van Aanvaringen op zee (B.V.A.), terwijl ze niet meer beperkt manoeuvreerbaar zijn.
We gaan weer aanmeren in de Willemshaven voor de Holland. Morgenvroeg om 06:29 uur neem ik in plaats van de Arriva-trein, de vervangende bus (Ja, ProRail is dit weekend weer aan het klieren aan het spoor, en niet alleen tussen Harlingen Haven en Leeuwarden, maar ook tussen Utrecht en 's Hertogenbosch!) van station Harlingen Haven naar Leeuwarden. De vervangende bus vertrekt pas om 07:29 uur. Het blijkt dat Arriva te weinig bussen heeft ingehuurd. De buschauffeur excuseert zich en biedt ieder een kopje soep of chocolademelk aan.
Het blijkt dat hij op HMS Zwaardvis heeft gevaren. Ik maak gelijk gebruik van de gelegenheid om te vragen hoe een onderzeeboot aanmeert. Ik zie op foto's van onderzeeboten namelijk geen bolders. Het blijkt een constructie te zijn met klapbare bolders; voor het beleggen van de meertrossen worden ze opgeklapt en geborgd en tijdens het varen zijn ze ingeklapt en natuurlijk ook geborgd. Om akoestische detectie te voorkomen moet de huid van de onderzeeboot zo glad mogelijk zijn.
Om een tweede bustraject te vermijden, reis ik
vanaf Zwolle naar de oudste stad van Nederland en mijn geboortestad, NIjmegen.
Stationstoren te Nijmegen, architect: Siebold van Ravesteyn
Hij heeft ook - en dat is goed herkenbaar - het station van Vlissingen
ontworpen. Een zoon van hem is notaris te Rotterdam. Uit zeer betrouwbare bron heb ik vernomen dat hij een onuitstaanbare werkgever is. Dit bevestigt alleen mijn minder prettige (= understatement) ervaringen met notarissen als werkgevers.
Vanaf Nijmegen de stoptrein naar Roermond. Overstappen op de sneltrein naar Heerlen en aldaar overstappen op de stoptrein naar Kerkrade.
Ik kom aan om 14:00 uur in Kerkrade. Slechts 8 uur over de reis gedaan. Zondagmiddag moet ik weer terugreizen om 16:29 uur. Zo, dit weekend is wel heel erg kort.Uitgeput kom ik thuis aan. Ik bekijk mijn bankafschriften en spring uit mijn vel als ik zie dat het uitzendbureau mijn salaris over februari, alsmede de aanzienlijke reiskosten over januari en februari nog niet heeft voldaan. Wat denken die hufters wel niet! Ik zend gelijk een hele boze mail naar het uitzendbureau.
Ik ben dit weekend niet zo leuk als ik zou willen zijn.
Voor dat ik zondag een beetje op adem ben gekomen. moet ik weer terugreizen naar Harlingen Haven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten